ҷаҳл

[جهل]

а

1. нодонӣ, ҷаҳолат, беилмӣ; ҷаҳли мураккаб нодонии худро надониста худро доно шуморидан, нодонии аз ҳад зиёд; аз сари ҷаҳл ба сабаби нодонӣ

2. гуфт. хашм, қаҳр, ғазаб; ҷаҳли касеро овардан касеро ба ғазаб овардан, хашмгин кардан; аз аспи ҷаҳл фуровардан қаҳру ғазаби касеро паст кардан; аз ҷаҳл фуромадан ором шудан, таскин ёфтани хашмгинии касе; ба аспи ҷаҳл савор шудан ғазабнок шудан; гардани ҷаҳл шиканад! дар мазаммати хашм барои паст кардани хашми касе гуфта мешавад